Piotr i Karol Ryttel

Artykuły autora

Wywiad dla "Zapomnianej Biblioteki" o "Historiach kryminalnych", o współpracy z "More Maiorum"i o dalszych planach

1. Kim są autorzy „Historii kryminalnych”?Karol Ryttel (junior) studiował na uniwersytetach w Warszawie, Wilnie i Kłajpedzie. Oprócz ojczystego zna język angielski, rosyjski, litewski i łotewski. Jakiś czas zajmował się tłumaczeniami. Obecnie pracuje w Anglii. Interesuje się wojskowością, kryminologią i pracą operacyjną policji. Zdobytą wiedzą służył przy tworzeniu „Historii kryminalnych”[1]. Był też ich pierwszym korektorem.Piotr Ryttel (senior) zajmuje się wydarzeniami historycznymi z XIX i XX wieku. Postawił...

Śmierć hrabiego.

Dyrektor zakładu dla obłąkanych w Kulparkowie zawiadomił referenta szpitalnego o wypadku złamania kilku żeber jednemu z pacjentów podczas interwencji pielęgniarza. Zdarzenie nastąpiło w nocy z 17 na 18 grudnia 1887 roku. Pacjentem tym był Izydor hrabia Dzieduszycki. Zawiadomiono prokuratorię, sprawa ta była również poruszona w czasie interpelacji poselskiej, w sejmie lwowskim. Szpital w Kulparkowie borykał się z wieloma problemami. Brakowało ludzi do obsługi chorych. Zdarzały się przypadki pobicia pacjentów....

Włościański upór.

W dobrach Końskie Wielkie, należących do hrabiów Tarnowskich, las zwany „mogiłką” sąsiaduje z pastwiskiem włościan z Odrowążka. Mimo wyraźnie zaznaczonej granicy, chłopi oszczędzają swoje łąki wpędzając bydło do lasu. Szkoda jest ewidentna, więc zarząd dóbr hrabiowskich postanawia zabezpieczyć las, ogradzając go płotem. Wynajęci do tego robotnicy w czasie pracy zostają napadnięci przez kilkunastu chłopów. Skutek ich działań to zniszczone przęsła i ustępujący przed przemocą robotnicy. Sprawa trafia do sądu okręgowego...

Luiza Michel.

Mówiąc o Luizie Michel, warto pamiętać jeszcze o tym, jaki wpływ miał na nią Rochefort, cyniczny awanturnik polityczny. Być może Luiza ulegała mu i pozwalała się prowadzić, gdyż sama, mało atrakcyjna z wyglądu, o surowych, zupełnie męskich rysach, miała styczność z mężczyzną pięknym, eleganckim, wytwornym, prawdziwym lwem salonowym. Francuska anarchistka i rewolucjonistka. Historia o niej zawarta jest w Rozdziale XX "Historii kryminalnych i obyczajowych" cz. II.

Tragedia w rodzinie młynarzy.

Jak pozbyć się ojca, który stał się dla rodziny ciemiężcą i obcym człowiekiem? Pomysł podsunął pewien robotnik z pobliskiej wioski. Trzeba starego zabić, to jedyna rada. Dla pobożnych i uległych młynarzy wydawało się to niepodobieństwem. Nie wyrazili zgody na udział w zbrodni. Czy aby na pewno? Wyjaśnienie w II części "Historii kryminalnych i obyczajowych", Rozdział II.

Obrona Marii

Trzecia część "Historii kryminalnych i obyczajowych" jest już napisana i ukaże się prawdopodobnie w przyszłym roku. Ponieważ ostatnio ukazało się kilka artykułów o Marii Skłodowskiej - Curie, chcemy udostępnić kilka fragmentów rozdziału "Obrona Marii". Pani, Jestem w rozpaczy. Pragnę przedstawić Ci najpokorniej moje wyjaśnienia. Zostałem zwiedziony informacjami, które wykorzystałem w artykule i zupełnie nie rozumiem, jak mogłem, kierując się zawodową gorączką dziennikarską, dopuścić się tak obrzydliwego czynu....

HISTORIE KRYMINALNE I OBYCZAJOWE. CZ. II. Rozdział LXVI

Smutno przyznać, że Dumas młodszy pisząc najbezecniejszą, najpodlejszą, najohydniejszą ze sztuk swoich „Damę Kameliową”, dał wielkim artystkom pole do rozwinięcia najpiękniejszej gry dramatycznej. Na to błoto, na kał, taki jak „Dama Kameliowa”, wielka aktorka ma sposobność rzucać wszystkie perły natchnienia, wszystkie brylanty najpiękniejszego talentu. Nie jesteśmy wdzięczni pani Modrzejewskiej za ten nowy nabytek naszego repertuaru. Widzieliśmy znakomitą kreacyę, przed którą schylamy głowę, ale aby ocenić wspaniałą...

HISTORIE KRYMINALNE I OBYCZAJOWE. CZ. II. Patronat.

Portale internetowe, które objęły patronatem cz. II "Historii kryminalnych i obyczajowych".„Nowa Strategia” jest portalem internetowym poświęconym tematyce bezpieczeństwa, historii oraz wojska. "More Maiorum" -  najlepszy i jedyny miesięcznik genealogiczny dostępny w internecie bez żadnych ograniczeń."Zapomniana Biblioteka" - wartościowy i ciekawy portal, jego działalność zawiera się w czterech znaczących słowach: książka - przygoda - historia - tajemnica.

HISTORIE KRYMINALNE I OBYCZAJOWE. CZ. II. Opis.

  Podobnie jak w części pierwszej, w drugiej również przeplatają się historie tragiczne z tymi o mniejszym natężeniu dramatyzmu, a nawet humorystycznymi. Znajdujemy na przykład opis okrutnej obojętności ludzkiej, pozwalającej ubogiej rodzinie umrzeć z głodu i zimna. Również o tym jak szanowani obywatele, w tym wysoki urzędnik magistratu, swoim niecnym działaniem doprowadzają młodą dziewczynę do tragedii. Rozbawić natomiast może osobliwa postać Sotera Rozmiara Rozbickiego, przedstawiona przy okazji procesu sądowego...

Rozdział XXVI Arton – oszust nad oszustami.

W 1894 roku, z myślą o planowanej za sześć lat wystawie, pojawił się projekt oczyszczenia placu Marsowego w Paryżu. Miało to dotyczyć także wieży Eiffla, której postawienie kosztowało 4 miliony franków, a łączny koszt grubo ponad 7 milionów. Rozebranie wieży to następne 3 miliony franków. Dalsze 7 milionów to odszkodowanie dla firmy mającej koncesję na eksploatację budowli. Wieża pozostała na chwałę jej budowniczego. Wieża pozostała, ale w skorumpowanej Francji końca XIX wieku, postać  Gustawa Effela nie przedstawiała...

Rozdział VI. Alojzy Pichler - złodziej czy ideolog?

Dziwne i niepokojące zjawiska w cesarskiej bibliotece pojawiły się w sierpniu 1869 roku. Zaczęły ginąć książki z działu przeznaczonego dla bibliotekarzy i osób upoważnionych, czyli nie z sali dla publiczności. Kradzież zauważył starszy bibliotekarz Pochelt i rozmawiał z osobami wizytującymi dział.Szanowany teolog wyniósł z carskiej biblioteki w Petersburgu ponad cztery tysiące książek o różnej wartości. Wszystko wskazywało na to, że chciał je wywieźć do Niemiec, swojej ojczyzny. Został złapany na gorącym uczynku...

Wywiad

Piotr Ryttel pisze dla „More Maiorum” od lutego 2016 roku. W głównej mierze zajmuje się historycznymi ciekawostkami, ukazując w ten sposób (nie)codzienne życie naszych przodków, a także w lekki, przystępny sposób opisuje wydarzenia powstania styczniowego. Z jakich źródeł korzysta podczas przygotowywania artykułów?Czy zajmujesz się genealogią? Czego się dowiedziałeś?Fascynuje mnie genealogia. Zajmuję się nią jednak w ograniczonym zakresie. Ale wiem, że inni opracowali niejedno drzewo rodziny Rytel.Ród, z którego...

Pożar w seminarium

Świętowanie Nowego Roku 1893 w Kielcach zostało przerwane z powodu wielkiego pożaru, który wybuchł w Seminarium Duchownym. Paliła się oficyna od strony ul. Wesołej, gdzie znajdowały się pokoje alumnów. Budynek ratowali strażacy, wojsko i mieszkańcy miasta. Ogień rozprzestrzenił się szybko i niewiele udało się przed żywiołem ocalić. Pożar trwał od godziny pierwszej do trzeciej w nocy. Rozdział XLIX części pierwszej "Historii kryminalnych". Pożar wybuchł nie z powodu nieuwagi . To było podpalenie. Haniebnego... // body krótkie

Młodociany okrutnik.

Zeznanie chłopca zostaje potwierdzone podczas wizji lokalnej. Sędziowie przyglądają się młodocianemu zabójcy. Widzą przed sobą szczupłego chłopaka o wychudzonej twarzy, w której odznaczają się płonące oczy. Wiktor jest nieletni, jedyna kara, jaka może go spotkać, to zakład poprawczy, ale w pobliżu brak takiej placówki, więc kryminalny sąd grodzieński skazuje chłopca na sześć lat i cztery miesiące pobytu w klasztorze w Borysohlebsku. Wśród publiczności obecnej na procesie mówi się, że skazanemu chłopcu potrzebna... // body krótkie

Nadużycie.

Pewien człowiek cieszący się niejakim autorytetem i mający posłuch wśród młodzieży któregoś dnia zwabia do swego domu dziewczęta, zaledwie 10, 11 i 12 lat liczące. Nie jest duchownym ani nauczycielem, ale obiecuje im wręczanie obrazków i naukę religii. Dziewczęta ulegają molestowaniu. Nieobyczajne zachowanie się mężczyzny wobec nieletnich znalazło swój epilog w sądzie. Mimo że publiczność nie miała wstępu na salę sądową, niektóre dość pikantne szczegóły wyszły na światło dzienne. Chociaż sąd odstąpił od wymierzenia... // body krótkie

Czy Cyganie porywają dzieci?

Motyw porywania dzieci przez Cyganów pojawia się czasem w opowieściach gawędziarzy. Wiadomo, że w każdej legendzie jest nieco prawdy. Historia o zaginionej dziewczynce jest prawdziwa od początku do końca, jej zakończenie też nie jest jak z bajki.To smutna historia, z niespodziewanym zakończeniem. Więcej w Rozdziale VII "Historii kryminalnych" cz. I.  // body krótkie

Śmierć z nędzy.

Wczesnym rankiem, w dzień św. Szczepana Męczennika, w pobliżu chaty Taborów znaleziono kobietę i dzieci nieżywych z zimna i głodu. Dawniej nie było ochrony danych osobowych. Gubernator guberni radomskiej wstrząśnięty ludzką obojętnością, polecił opublikować w "Dzienniku Urzędowym" nazwiska osób, które nie udzieliły pomocy wdowie z małymi dziećmi. Opis w Rozdziale V "Historii kryminalnych i obyczajowych". // body krótkie

Antoni Kuszel

W 1818 roku Chaja Koplowiczowa zatruła arszenikiem herbatę kupioną dla dziedzica Kuszla, przeznaczoną na uroczyste przyjęcie. Nie wiadomo, czy było to działanie wcześniej zaplanowane, ale śledczy udowodnili, że Koplowiczowa przez jakiś czas miała do herbaty dostęp. Odkryli również, że gdyby nie pewien fakt, śmiertelne działanie trującej używki wyszłoby na jaw dopiero po spożyciu jej przez biesiadników, a było ich około stu. Do tragedii nie doszło dzięki rabinowi Jossemu Pinkusowiczowi, któremu Koplowiczowa zwierzyła... // body krótkie

Legendy i prawdy

Jak legendy to najlepiej o zbójach. O rozbójniku Antonim, inaczej Wincentym, Malarskim też powstały. W "Historiach kryminalnych. Wiek XIX"  jest rozdział o Malarskim, napisany na podstawie współczesnych mu publikacji.W pierwszej połowie XIX wieku na terenach Kielecczyzny dał się we znaki miejscowej ludności, a zwłaszcza dziedzicom, kupcom i plebanom, zbój Tewel. W końcu XIX wieku zastąpił go Antoni, czasem nazywany Wincentym, Malarski. Wbrew późniejszym opiniom nie był postacią legendarną, istniał rzeczywiście.... // body krótkie

HISTORIE KRYMINALNE I OBYCZAJOWE. CZ. II. Rozdział XXIX.

Wystarczy przejrzeć Kodeks Kar Głównych i Poprawczych z 1847 roku, zatwierdzony przez cara Mikołaja, aby zauważyć, że znaczna część przepisów prawa dotyczyła religii i to od Rozdziału I. Paragrafy odnosiły się do bluźnierstwa, odstąpienia od wiary i przepisów Kościoła, znieważenia świątyń i świętokradztwa. Rozdziałów tych było cztery, artykuły od 182 do 247. Za przestępstwa przeciw religii groziły surowe kary, zależnie od stopnia winy. Najniższą była kara pieniężna, dalej areszt, osadzenie w wieży, zamknięcie... // body krótkie

O autorach

  Piotr Ryttel Należy do zespołu redakcyjnego „More Maiorum” – internetowego magazynu genealogicznego. Zajmuje się wydarzeniami historycznymi z XIX i XX wieku. Postawił przed sobą zadanie przekazywania wiedzy o zdarzeniach ważnych, a dziś już nieznanych lub często zapomnianych. „Historie kryminalne”, których jest autorem, wywołują emocje, a jednocześnie pozwalają poznać dawne obyczaje. Czytelnik ma również możliwość poznania przepisów prawnych obowiązujących na ziemiach polskich pod zaborami.   Karol Ryttel   Dzięki studiom... // body krótkie

Rozdział LIII Eldorado

Ach, te warszawskie teatry ogródkowe… Ich urok doceniali bywalcy z różnych sfer. Przedstawienia rozpoczynały się zwykle wieczorem, w porze letniej. Lubiany był teatrzyk Eldorado, znajdujący się przy ulicy Długiej 23. Repertuar był bardzo różnorodny. W 1881 roku dyrektor sprowadził śpiewaczki i śpiewaków różnych narodowości. Występowali artyści z Węgier, Niemiec i Francji. Nie brakowało pięknych szansonistek, z powodu których panowie tracili głowy, serca i pieniądze. Nie bez znaczenia było też wprowadzenie oświetlenia... // body krótkie

HISTORIE KRYMINALNE. WIEK XIX . CZ. I

Panowało powszechne przekonanie, niepozbawione racji, że prawdziwy zbrodniarz celowo nie został ujawniony. Sąd na mozolne i nieudolne śledztwo poświęcił półtora roku. Dwoje ludzi zmarło w więzieniu, bez prawomocnego wyroku, dwojgu pozostałym zmarnowano życie.Fragment Rozdziału LXIII "Historii Kryminalnych" Śmierć generała, czyli nieudolność sądu.Sąd zajmując się zabójstwem generała Słubickiego zmarnował wiele czasu na zbędne czynności, rezygnując z koniecznych. Okoliczności zdarzenia do końca nie zostały wyjaśnione.... // body krótkie

Fragment Rozdziału IV "Historii kryminalnych".

Jan K., ojcobójca, zachował życie, ale długoletnie, ciężkie więzienie było karą dotkliwą; jeżeli nawet przeżył 20 lat katorgi, to i tak pozostał na zawsze w obcej i nieprzychylnej ziemi. Nie miał też najmniejszej szansy na odzyskanie majątku ojca. Prawo nakazywało przekładanie wyroku carowi, ale ten w takich przypadkach nie kwapił się z udzieleniem łaski.Fragment Rozdziału IV "Historii kryminalnych".Wśród zesłańców byli skazańcy polityczni i pospolici zbrodniarze. Wyroki nakazywały osiedlanie czasowe lub na... // body krótkie