Piotr i Karol Ryttel

Artykuły autora dla kategorii: "HISTORIE KRYMINALNE I OBYCZAJOWE. WIEK XIX. CZ. II."

Luiza Michel.

Mówiąc o Luizie Michel, warto pamiętać jeszcze o tym, jaki wpływ miał na nią Rochefort, cyniczny awanturnik polityczny. Być może Luiza ulegała mu i pozwalała się prowadzić, gdyż sama, mało atrakcyjna z wyglądu, o surowych, zupełnie męskich rysach, miała styczność z mężczyzną pięknym, eleganckim, wytwornym, prawdziwym lwem salonowym. Francuska anarchistka i rewolucjonistka. Historia o niej zawarta jest w Rozdziale XX "Historii kryminalnych i obyczajowych" cz. II.

Antoni Kuszel

W 1818 roku Chaja Koplowiczowa zatruła arszenikiem herbatę kupioną dla dziedzica Kuszla, przeznaczoną na uroczyste przyjęcie. Nie wiadomo, czy było to działanie wcześniej zaplanowane, ale śledczy udowodnili, że Koplowiczowa przez jakiś czas miała do herbaty dostęp. Odkryli również, że gdyby nie pewien fakt, śmiertelne działanie trującej używki wyszłoby na jaw dopiero po spożyciu jej przez biesiadników, a było ich około stu. Do tragedii nie doszło dzięki rabinowi Jossemu Pinkusowiczowi, któremu Koplowiczowa zwierzyła...

HISTORIE KRYMINALNE I OBYCZAJOWE. CZ. II. Rozdział LXVI

Smutno przyznać, że Dumas młodszy pisząc najbezecniejszą, najpodlejszą, najohydniejszą ze sztuk swoich „Damę Kameliową”, dał wielkim artystkom pole do rozwinięcia najpiękniejszej gry dramatycznej. Na to błoto, na kał, taki jak „Dama Kameliowa”, wielka aktorka ma sposobność rzucać wszystkie perły natchnienia, wszystkie brylanty najpiękniejszego talentu. Nie jesteśmy wdzięczni pani Modrzejewskiej za ten nowy nabytek naszego repertuaru. Widzieliśmy znakomitą kreacyę, przed którą schylamy głowę, ale aby ocenić wspaniałą...

HISTORIE KRYMINALNE I OBYCZAJOWE. CZ. II. Patronat.

Portale internetowe, które objęły patronatem cz. II "Historii kryminalnych i obyczajowych".„Nowa Strategia” jest portalem internetowym poświęconym tematyce bezpieczeństwa, historii oraz wojska. "More Maiorum" -  najlepszy i jedyny miesięcznik genealogiczny dostępny w internecie bez żadnych ograniczeń."Zapomniana Biblioteka" - wartościowy i ciekawy portal, jego działalność zawiera się w czterech znaczących słowach: książka - przygoda - historia - tajemnica.

Rozdział LIII Eldorado

Ach, te warszawskie teatry ogródkowe… Ich urok doceniali bywalcy z różnych sfer. Przedstawienia rozpoczynały się zwykle wieczorem, w porze letniej. Lubiany był teatrzyk Eldorado, znajdujący się przy ulicy Długiej 23. Repertuar był bardzo różnorodny. W 1881 roku dyrektor sprowadził śpiewaczki i śpiewaków różnych narodowości. Występowali artyści z Węgier, Niemiec i Francji. Nie brakowało pięknych szansonistek, z powodu których panowie tracili głowy, serca i pieniądze. Nie bez znaczenia było też wprowadzenie oświetlenia...

Tragedia w rodzinie młynarzy.

Jak pozbyć się ojca, który stał się dla rodziny ciemiężcą i obcym człowiekiem? Pomysł podsunął pewien robotnik z pobliskiej wioski. Trzeba starego zabić, to jedyna rada. Dla pobożnych i uległych młynarzy wydawało się to niepodobieństwem. Nie wyrazili zgody na udział w zbrodni. Czy aby na pewno? Wyjaśnienie w II części "Historii kryminalnych i obyczajowych", Rozdział II.

Legendy i prawdy

Jak legendy to najlepiej o zbójach. O rozbójniku Antonim, inaczej Wincentym, Malarskim też powstały. W "Historiach kryminalnych. Wiek XIX"  jest rozdział o Malarskim, napisany na podstawie współczesnych mu publikacji.W pierwszej połowie XIX wieku na terenach Kielecczyzny dał się we znaki miejscowej ludności, a zwłaszcza dziedzicom, kupcom i plebanom, zbój Tewel. W końcu XIX wieku zastąpił go Antoni, czasem nazywany Wincentym, Malarski. Wbrew późniejszym opiniom nie był postacią legendarną, istniał rzeczywiście....

HISTORIE KRYMINALNE I OBYCZAJOWE. CZ. II. Rozdział XXIX.

Wystarczy przejrzeć Kodeks Kar Głównych i Poprawczych z 1847 roku, zatwierdzony przez cara Mikołaja, aby zauważyć, że znaczna część przepisów prawa dotyczyła religii i to od Rozdziału I. Paragrafy odnosiły się do bluźnierstwa, odstąpienia od wiary i przepisów Kościoła, znieważenia świątyń i świętokradztwa. Rozdziałów tych było cztery, artykuły od 182 do 247. Za przestępstwa przeciw religii groziły surowe kary, zależnie od stopnia winy. Najniższą była kara pieniężna, dalej areszt, osadzenie w wieży, zamknięcie...

HISTORIE KRYMINALNE I OBYCZAJOWE. CZ. II. Opis.

  Podobnie jak w części pierwszej, w drugiej również przeplatają się historie tragiczne z tymi o mniejszym natężeniu dramatyzmu, a nawet humorystycznymi. Znajdujemy na przykład opis okrutnej obojętności ludzkiej, pozwalającej ubogiej rodzinie umrzeć z głodu i zimna. Również o tym jak szanowani obywatele, w tym wysoki urzędnik magistratu, swoim niecnym działaniem doprowadzają młodą dziewczynę do tragedii. Rozbawić natomiast może osobliwa postać Sotera Rozmiara Rozbickiego, przedstawiona przy okazji procesu sądowego...

Rozdział XXVI Arton – oszust nad oszustami.

W 1894 roku, z myślą o planowanej za sześć lat wystawie, pojawił się projekt oczyszczenia placu Marsowego w Paryżu. Miało to dotyczyć także wieży Eiffla, której postawienie kosztowało 4 miliony franków, a łączny koszt grubo ponad 7 milionów. Rozebranie wieży to następne 3 miliony franków. Dalsze 7 milionów to odszkodowanie dla firmy mającej koncesję na eksploatację budowli. Wieża pozostała na chwałę jej budowniczego. Wieża pozostała, ale w skorumpowanej Francji końca XIX wieku, postać  Gustawa Effela nie przedstawiała...

Rozdział VI. Alojzy Pichler - złodziej czy ideolog?

Dziwne i niepokojące zjawiska w cesarskiej bibliotece pojawiły się w sierpniu 1869 roku. Zaczęły ginąć książki z działu przeznaczonego dla bibliotekarzy i osób upoważnionych, czyli nie z sali dla publiczności. Kradzież zauważył starszy bibliotekarz Pochelt i rozmawiał z osobami wizytującymi dział.Szanowany teolog wyniósł z carskiej biblioteki w Petersburgu ponad cztery tysiące książek o różnej wartości. Wszystko wskazywało na to, że chciał je wywieźć do Niemiec, swojej ojczyzny. Został złapany na gorącym uczynku...